Wiedziałam, że to będzie dobre przedstawienie. Ale nie spodziewałam się, że aż tak dobre!W dramacie napisanym przez Iwana Wyrypajewa, znakomite aktorskie trio zadaje trywialne pytania, grzęźnie w błahych rozmowach. Gdzie był Marcus w zeszły poniedziałek? Zaczyna się od próby ustalenia tego faktu, a niespodziewanie kończy się na pytaniach o związki, o wiarę w Boga, o…

INNY WYMIAR Różnorodność to słowo, które najtrafniej opisuje teatr Krzysztofa Garbaczewskiego. Jednak ów bogactwo formy, graniczące wręcz z przesadą, nie zawsze się sprawdza. Przekombinowany Kronos mógł nudzić, ale Burza – wystawiana na tych samych deskach Teatru Polskiego we Wrocławiu, z podobną obsadą i posługująca się analogicznymi środkami artystycznymi – przeniosła mnie w inny wymiar. Zawieszony…

NA SZEŚĆ GŁOSÓW Lubię, gdy przedstawienie absorbuje mnie w stu procentach, gdy zmusza mój umysł do wytężonej pracy. Gdy powoduję, że chłonę każdy słowo, gdy delektuję się ciszą kropek i przecinków. Gdy boję się odwrócić wzrok, by nie przegapić czegoś istotnego. Albo nawet mniej istotnego. Lubię, gdy sztuka daje coś w zamian. A Podróż zimowa daje…

DUDZIŃSKI SHOW Tak samo jak biblijny król Dawid – postać o wielu talentach, trudna do jednoznacznego zdefiniowania – tak samo niełatwy do zidentyfikowania bywa utalentowany Sambor Dudziński. Aktor, performer czy multiinstrumentalista? W najnowszym spektaklu Król David Live! zdecydował się odkryć wszystkie swoje talenty. Monologuje, śpiewa, tańczy, gra na kilku instrumentach i trudno rozstrzygnąć, w czym…

Mistrzostwa w gimnastyce politycznej Wydawać by się mogło, że biorąc na warsztat Termopile polskie, dramat Tadeusza Micińskiego często określany mianem literackiej grafomanii, niezwykle trudny do przeniesienia na teatralne deski, Jan Klata wykonuje przysłowiowy skok na główkę. I to do pustego basenu. Reżyser sięgając po ten tekst ponad pół roku temu, nie mógł wiedzieć, jak bardzo…

NU, POGODI !  Polsko – rosyjskie antagonizmy Jan Klata błyskotliwie zamknął w muzycznym cytacie z kultury popularnej. Oto Kniaź Potiomkin (Bartosz Porczyk) rzuca się w pogoń za Tadeuszem Kościuszko (Marcin Pempuś), a z głośników dobiega melodia znana wszystkim dzieciakom wychowanym w Polsce w latach osiemdziesiątych. W rosyjskim filmie animowanym sprytnemu zającowi zawsze udało się przechytrzyć…

W tym roku Wrocław niemalże jednocześnie stał się polską stolicą piosenki aktorskiej oraz muzyki jazzowej. A to za sprawą Konrada Imieli i jego zespołu. Jeszcze nie opadły emocje związane z 35. Przeglądem Piosenki Aktorskiej, a już Teatr Muzyczny Capitol zdążył z sukcesem zainaugurować kolejne ważne wrocławskie wydarzenie – Jazz nad Odrą, festiwal z 50-letnią tradycją….

ŁOWCY DŹWIĘKÓW Otaczający nas świat jest fabryką dźwięków i stanowi nieograniczoną inspirację dla artystów. Drewniany stół i czterech niepokornych muzyków – tyle wystarczy, aby wyczarować niezapomniany wieczór w teatrze. Dawno temu członkom eksperymentalnej grupy muzycznej Karbido znudziła się gra na zwyczajnych instrumentach. Szukali swojej artystycznej ścieżki, a od zwyczajności uciekali do absurdu. Pomysł na granie…

 MICKIEWICZ PUSZCZA OKO Michał Zadara daje prztyczka w nos wszystkim tym, którzy myślą, że polska klasyka w teatrze to nuda. Reżyser nie majstruje przy tekście Mickiewicza, każe aktorom przez niemalże pięć godzin mówić językiem ciężkostrawnej lektury szkolnej. Nie idzie na skróty i nie ulega modzie na nawiązywanie w teatrze do współczesnej sytuacji politycznej. Skandal znajduje…

 DLA KOGO ZŁOTE BRAMY RAJU? Krucjata wyruszyła – ze sceny Wrocławskiego Teatru Współczesnego, pod wodzą reżysera Pawła Passiniego. Pięcioro ubranych w kolor niewinności pastuszków idzie w kierunku Jerozolimy, aby wyzwolić grób Chrystusa od pogańskiej niewoli. Jednak żadne z nich nie ujrzy złotych bram raju, trafią do domów publicznych, padną ze zmęczenia lub głodu. A miłosierny…

MIŁOŚĆ W CZASACH ZAGŁADY Nie możemy pomóc pani mężowi… – te słowa stale słyszała Walentina, od lekarzy, od pielęgniarek, którzy brali łapówki, ale wciąż powtarzali jak nakręceni: Nie możemy pomóc pani mężowi… Gdyby przypuszczała, co go czeka, być może nie pozwoliłaby mu pójść na pewną śmierć, gdyby on wiedział, być może nigdy nie stawiłby się w…

WROCŁAWSKI TEATR WSPÓŁCZESNY W DOBREJ FORMIE Lochy Watykanu i Nakręcaną pomarańczę (z charyzmatycznym Erykiem Lubosem) w reżyserii Jana Klaty widziałam po kilkanaście razy, kilka razy udało mi się zobaczyć (cholernie trudnych) Oczyszczonych Krzysztofa Warlikowskiego, a piosenki z Cafe Panika Łukasza Czuja znałam na pamięć. Taki ze mnie teatralny freak. Dziś już nie mam czasu, by…

BO CZASY MAŁO LUDZKIE Pomarańczyk, najnowszy spektakl Wrocławskiego Teatru Współczesnego miał być uniwersalną opowieścią o ludziach rewolucji, inaugurującą nowy nurt repertuaru, zatytułowany Prosta historia. Niestety, twórcy sztuki zbyt łatwo ulegli pokusie politykowania w teatrze, skutkiem czego Pomarańczyk może u niektórych widzów wywołać niesmak i oburzenie. A szkoda! Gdyby można było oceniać go wyłącznie od strony…

 KOBIETY, NIE DAJMY SIĘ ZWARIOWAĆ! Noś szpilki! Bądź olśniewająca! Pomaluj paznokcie! Ugotuj mu obiad! Dziesiątki podobnych haseł bombardowało widzów w jednej z ostatnich scen Skórki pomarańczowej. Współczesny świat stawia przed kobietą nie lada wyzwania. Dziś nie wystarczy, że jesteś dobra, miła i wykształcona, musisz pokazać światu, że masz to „coś”. Masz być przebojowa, seksowna i…

WIELKA NIEWIADOMA TEATRU AD SPECTATORES

ZWIERZ SCENICZNY MOST WANTED, CZYLI CZEGO CHCIAŁAM, A NIE DOSTAŁAM NA 34. PPA Publiczności zgromadzonej w piątkowy wieczór we wrocławskim Imparcie na Konkursie Aktorskiej Interpretacji Piosenki najbardziej przypadł do gustu niewiarygodny głos Dominiki Barabas. Na szczęście jury konkursu nie zapomniało, że poza głosem, liczy się również wyrazistość sceniczna. Złoty Tukan zasłużenie powędrował do wokalisty –…

HIPNOTYZUJĄCA CELIŃSKA W PIOSENKACH O WARSZAWIE Stanisława Celińska to aktorka totalna. Zachwyca u Warlikowskiego i u Wajdy. To także artystka  z dużym doświadczeniem w śpiewaniu, w końcu swoją karierę zawdzięcza występowi w 1969 roku w Opolu (Ptakom podobni). Po drodze były jeszcze liczne występy, w tym przed wrocławską publicznością ze znakomitym  Songiem sprzątaczki. Teraz Celińska…

BOWIE. PIERWSZY STOPIEŃ WTAJEMNICZENIA Gdy listy przebojów szturmem zdobywał utwór Davida Bowie, Let’s Dance, Matyldy Damięckiej jeszcze nie było na świecie. Z pewnością lepiej czuje ten repertuar jej starszy kolega, Wojciech Waglewski, który sprawuje muzyczną pieczę nad projektem Bowie First Step. Damięcka wychodzi z tego muzyczno -aktorskiego wyzwania obronną ręką, choć pozostawia pewien niedosyt.

Trzy dekady temu dramat Tadeusza Różewicza dzielił i bulwersował opinię publiczną. To, co niegdyś było tematem tabu, dziś już nim nie jest. W świecie, w którym seks i erotyka w każdej postaci jest na wyciągnięcie ręki, granica tabu jest trudna do wyznaczenia. Czy zatem dramat Różewicza stracił na aktualności? Wrocławski spektakl udowadnia, że nie, z…