Otaczający nas świat jest fabryką dźwięków i stanowi nieograniczoną inspirację dla artystów. Drewniany stół i czterech niepokornych muzyków – tyle wystarczy, aby wyczarować niezapomniany wieczór w teatrze.

Dawno temu członkom eksperymentalnej grupy muzycznej Karbido znudziła się gra na zwyczajnych instrumentach. Szukali swojej artystycznej ścieżki, a od zwyczajności uciekali do absurdu. Pomysł na granie na stole kiełkował w głowach muzyków dwa lata, zaś niezwykła przemiana stołu z drewna klonowego w instrument zachwycający niesłychanym bogactwem dźwięków trwała tylko dwa miesiące. Tyle bowiem wystarczyło, by pod okiem fachowców stworzyć prototypowy instrument dla kwartetu, zaopatrzony w tajemnicze skrytki, struny i rurki. Czuły na najmniejsze drganie, wrażliwy na głaskanie, pocieranie i uderzania.

Stolik to zuchwałe, a czasem zabawne sposoby na wydobywanie dźwięków z drewnianej maszyny, które układają się w znane melodie, jak Kołysanka Krzysztofa Komedy z filmu Dziecko Rosemary albo drapieżne I Wanna Be Your Dog The Stooges. To podróż dookoła świata poprzez muzykę Dalekiego Wschodu i melodie ludowe (Siała baba mak) aż po odgłosy natury. To podróż w nieznane, którą publiczność podejmuje bez wahania, przez cały czas zachodząc w głowę, jak bez użycia tradycyjnych instrumentów i wzmacniaczy można wyczarować tak hipnotyzujące dźwięki.

 _______________________________

 Tekst został opublikowany w Internetowym Magazynie „Teatralia”