O Lungs miałam pisać w październiku zeszłego roku, po tym, jak obejrzałam to przedstawienie w londyńskim Old Vicu. Ale nie znalazłam czasu. Nie sądziłam, że kiedykolwiek uda mi się wrócić do tego tematu i przeżyć te same emocje i to dzięki tej samej parze aktorów. Niespodziewanie z pomocą przyszła … pandemia. Szukając sposobów na załatanie…

Pierwszy sezon Michaela Longhursta w fotelu dyrektora artystycznego Donmar Warehouse wystartował pod hasłem: Important Stories, Thrillingly Told. Na rozpoczęcie swojej kadencji reżyser wybrał sztukę o społeczno – politycznym wydźwięku. Dramat Europe, napisany w latach 90-tych przez Davida Greiga, opowiada o małym, sennym miasteczku na granicy, z którego ludzie częściej uciekają niż się w nim osiedlają….

Przez londyńskie teatry nazwisko Tennessee Williamsa przewija się dość regularnie. Tramwaj zwany pożądaniem w Young Vic (2014); The Glass Menagerie w Duke of York’s Theatre (2017); Cat on a Hot Tin Roof wystawiana w Apollo Theatre (2017); Summer and smoke przeniesiony z Almeidy na West End (2018), to tylko niektóre z inscenizacji amerykańskiego dramaturga nad…

W Londynie unikam niedzieli jak ognia. Tego dnia moje ulubione teatry zamknięte są na cztery spusty. Pozostają mainstreamowe musicale i teatry familijne. W tej drugiej kategorii mieści się Harry Potter and the Cursed Child. Nigdy nie byłam fanką serii książek i filmów, bo cała Potteromania ominęła mnie wielkim łukiem w czasach szkolnych. I jakoś nie było…

Josie Rourke z przytupem kończy swoje wieloletnie (bo od 2012) urzędowanie w Donmar Warehouse, maleńkim, ale uchodzącym za jeden z najlepszych teatrów w Londynie. Wybór znanego musicalu Sweet Charity na pożegnalne show był strzałem w dziesiątkę. Jest tu bowiem wszystko, co chcemy w teatrze muzycznym oglądać – zadziorny tekst, doskonałe aranżacje znanych utworów (Big Splendor)…

Londyńska ulica the Cut powinna przez kilka miesięcy nosić nazwisko Arthura Millera. Tutaj, w odległości zaledwie 200 metrów, znajdują się dwa najciekawsze off westendowe teatry – Old Vic i Young Vic. Oba w wiosennym repertuarze postawiły na znakomite sztuki amerykańskiego dramaturga. Reżyserka Marianne Elliott czego dotknie, zamienia w złoto. Ostatnio zachwyciła uwspółcześnioną wersją musicalu Company,…

Moje zachwyty nad Rosmersholm zaczynają się od wspaniałego plakatu promującego londyńską produkcję. Na nim zanurzeni w wodzie Hayley Atwell i Tom Burke wyglądają niczym zakochana para z okładki romansu. Nie jest to do końca właściwa interpretacja. I choć czuć między nimi seksualne napięcie, to jednak bohaterowie nigdy nie zaznają smaku prawdziwego romansu. Nie sprzyja im…

Nie należę do miłośników twórczości Harolda Pintera, choć w ostatnich latach widziałam dwie świetne adpatacje jego dzieł (w kinie – Ziemię niczyją i w Londynie – The Birthday Party). Bilety na Betrayal kupowałam z pewną obawą, że sztuka nie przypadnie mi do gustu. Z drugiej strony trudno było sobie odmówić przyjemności obejrzenia Zawe Ashton, Toma…

Wszystko zaczyna się od nieszczęśliwego wypadku samochodowego. Ginie w nim niejaka Alys Kyte. Ostatnią osobą, z którą kobieta rozmawia tuż przed śmiercią jest Frances Thorpe, przypadkowo znajdująca się w pobliżu miejsca zdarzenia. Na ratunek jest już jednak za poźno… Tak oto losy młodej dziennikarki przeplatają się z losami wpływowej rodziny Kyte’ów. Frances Thorpe powołała do…

Londyński spektakl jest tak samo intrygujący i wyrafinowany jak jego tytuł, w takim samym stopniu śmiały i nietuzinkowy jak książka Maxa Portera. Bawi i podnosi na duchu, ale czasem uderza w czułą strunę z taką siłą, że łzy zakręcą się w oczach. Wystarczy niewiele ponad godzinę, by przeczytać książkę Portera. Ale to będzie ciekawe doświadczenie….

Podczas, gdy na Broadwayu rolę rywalizjących ze sobą braci rozgryzają Ethan Hawke i Paul Dano, na londyńskim West Endzie dokładnie z tym samym zadaniem mierzą się Kit Harrington i Johnny Flynn. True West, dramat zmarłego niedawno Sama Sheparda, nie wybrzmi należycie na żadnej scenie bez charyzmatycznego duetu. Ale brytyjscy aktorzy, znani do tej pory głównie…

Choć nie przepadam za musicalami, to obok tej produkcji nie mogłam przejść obojętnie. Marianne Elliott to jedno z najbardziej elektryzujących nazwisk w teatralnym świecie, to ona dwa lata temu stworzyła doskonałą wersję Aniołów w Ameryce , a jeszcze wcześniej wystawiła znakomitą adaptację książki Marka Haddona Dziwny przypadek psa nocną porą. Tym razem wzięła na warsztat…