Grand Budapest Hotel to podróż do krainy nieokiełznanej fantazji Wesa Andersona. Niegdyś wraz z bohaterami jego filmów przemierzyliśmy morza i oceany (Podwodne życie ze Stevem Zissou), innym razem wyruszyliśmy w trasę po Indiach (Pociąg do Darjeeling). Tym razem amerykański reżyser zabiera nas w malownicze górskie tereny, gdzie tubylcy chętnie jodłują, a na stromy szczyt zabierze nas maleńka kolejka górska. To – stojąca u progu wojennej zawieruchy – Republika Zubrovka. Brzmi swojsko? Cóż, może na wybór nazwy wpływ miała polska wódka, której smak Andersonowi jest dobrze znany. Zdjęcia do Grand Budapest Hotel kręcono bowiem w Görlitz, a stamtąd to już rzut beretem do Polski na pyszny obiad (ponoć ekipa filmowa stołowała się dwa razy w tygodniu po polskiej stronie granicy).

Tragiczna śmierć Madame D. (komicznie postarzona Tilda Swinton) uruchamia lawinę dziwnych zdarzeń. Leciwa i przerażliwie bogata dama jest kochanką (zresztą jedną z wielu) konsjerża Gustawa H., któremu w spadku zapisuje cenny obraz. Gustaw oskarżony o zabójstwo konkubiny zostaje wmieszany w kryminalną intrygę. Ściga go oficer (Edward Norton), chciwi spadkobierca (świetny Adrien Brody) i jego chłopiec na posyłki (Willem Dafoe, którego rola przypomina Szczura z Fantastycznego Pana Lisa). Krótki pobyt w zakładzie karnym wieńczy najbardziej absurdalna scena więziennej ucieczki w dziejach światowej kinomatografii. Podobnie niedorzecznie wygląda scena górskiego pościgu. Nie zdradzę, jak kończą się zawody: narty kontra sanki, mogę tylko przestrzec, że bólem przepony. Tego nie da się opisać, trzeba zobaczyć!

Wes Anderson znany jest z tego, że pozostaje wierny swoim ulubionym aktorom. Nic też dziwnego, że w najnowszym projekcie zobaczymy Billa Murraya, Adriena Brody, Jasona Schwartzmana oraz kumpla ze studiów – Owena Wilsona. Murray na konferencji prasowej poczas berlińskiej premiery filmu żartował, że reżyser obiecuje im długi czas pracy i niskie zarobki. Ale każdy się na to godzi z czystej sympatii do filmowca. Ale tym razem, główne role nie przypadły w udziale trupie Andersona. Konsjerża luksusowego hotelu, wielbiciela starszych dam (oraz ich majątków) – Gustawa H. – koncertowo zagrał Ralph Fiennes. Aktor, który przyzwyczaił nas do poważniejszych ról, pokazuje swoje nowe oblicze, a najzabawniej wypada w scenach, w których traci panowanie nad sobą i – z cudownym brytyjskim akcentem – klnie jak szewc. Jego wiernym towarzyszem jest chłopiec hotelowy – Zero (bo ma zero doświadczenia i zero wykształcenia), w postać którego wciela się nastoletni Tony Revolori. Młody aktor zanim dostał się na plan Wesa Andersona stoczył dosłownie bratobójczą walkę (ze starszym bratem Mario). Revolori z nonszalancko dorysowanym wąsem spisuje się na medal, podobnie jak 19-letnia Saoirse Ronan (Byzantium), jego filmowa narzeczona – Agatha.