Film Najlepsze najgorsze wakacje zaczyna się od sceny, w której Trent daje swojemu przyszłemu pasierbowi, Duncanowi „trójkę” w skali od 1-10. Gdybym, na tej samej zasadzie, mogła oceniać film, to dostałby ode mnie 10. Najlepsze najgorsze wakacje to kwintesencja tego, co kocham w amerykańskim kinie niezależnym: lekkość, umiar, niewymuszony humor, a przede wszystkim swoboda z jaką opowiada się o tematach trudnych. Film wchodzi do kin 27 września, warto wybrać się na seans i dać się uwieść tej sympatycznej filmowej historii.

Duncan (Liam James) ma 14 lat i wieczny grymas niezadowolenia na twarzy. Bawisz się tak dobrze, że cała reszta czuje się nieswojo – Owen (Sam Rockwell) najlepiej kwituje nastrój dzieciaka, który nawet w wodnym parku rozrywki nie zaraża optymizmem. Ale zabawny pracownik parku nie zna rodzinnej sytuacji chłopaka. Właśnie wraz z mamą Pam (Toni Collette) i jej nowym chłopakiem Trentem (Steve Carell) przyjechali na rodzinny wypoczynek. Ale od początku atmosfera niebezpiecznie gęstnieje, już w czasie podróży Trent daje chłopakowi tylko trójkę, a na łodzi każe mu wcisnąć się w kamizelkę ratunkową (podczas gdy inni paradują w strojach kąpielowych). Nic też dziwnego, że Duncan stara się trzymać z dala od dorosłych. Wskakuje na różowy rower i trafia do parku wodnego. Tam poznaje Owena – lekkoducha o dobrym sercu i tam spędza najlepsze dni wakacji.

 Najlepsze najgorsze wakacje to film, w który daje prztyczek w nos nieudolnym rodzicom. Nic też dziwnego, że jedna z nastoletnich bohaterek powie, że ferie wakacyjne to wakacje dla dorosłych. Tu dorośli piją, palą trawkę, a do południa odsypiają imprezy. Nie interesują się co robią ich pociechy cały dzień, a nawet nieświadomie je krzywdzą (matka Petera każe mu nosić opaskę na oku, bo rzekomo jego zez wprawia ludzi w zakłopotanie). Ale w tym świecie to dzieci wydają się bardziej dojrzałe i zdają się dostrzegać więcej niż ich rodzice.

Twórcami Najlepszych … są autorzy scenariusza do Spadkobierców: Nat Faxon oraz Jim Rash (znajdziecie ich na planie filmu, ukrytych pod przebraniami dowcipnych pracowników parku wodnego). Udała się im rzecz niezwykła. Tematy nieprzyjemne, jak trudne dzieciństwo, rozwody i zdrady przełamali świetnie wyważonym humorem. Prym w rozmieszaniu wiedzie Sam Rockwell, facet, który potrafiłby z grobową miną opowiadać najlepsze kawały świata (mnie zauroczył już w 7 psychopatach). Zresztą obsada filmu to, obok scenariusza, jego najmocniejsza strona. Zwariowana Amanda Peet, wiecznie nawalona Allison Janney, zabawne Toni Collette i Maya Rudolph oraz Steve Carell w roli największego dupka, to prawdziwie wybuchowa mieszanka.

OK, być może Najlepsze najgorsze wakacje ze swoim wakacyjnym, słonecznym klimatem, zupełnie nie trafiają w klimat panujący za naszym oknem. Dla mnie to jednak świetna rozgrzewka przed American Film Festival, który w październiku do Wrocławia  przyniesie więcej takich filmowych perełek. Już nie mogę się doczekać…

________________________

tekst: Magdalena

Najlepsze najgorsze wakacje (The Way Way Back)

Scenariusz i reżyseria: Nat Faxon, Jim Rash

USA / 2013

Obsada: Sam Rockwell, Liam James, Toni Collette, Steve Carell, AnnaSophia Robb, Allison Janney, Maya Rudolph