Z rodziną bywa różnie. Rodzice pomarudzą, że chcieliby już bawić wnuki, wścibska ciotka zapyta kiedy ślub – bo ona w tym wieku to już dawno była mężatką, przyklejony do smartphona młodszy kuzyn zakpi, że wypruwasz sobie flaki w pracy, a nie stać cię nawet na własne M – ileś tam. Choć te uwagi, to najlepszy sposób, by wyprowadzić cię z równowagi, zachowujesz zimną krew.

Zawsze można mieć gorzej. Na pocieszenie najgorsze filmowe (i serialowe) rodziny.

Rodzinne rozgrywki w filmie Johna Wellsa nie różnią się zbytnio od zawodów zapaśniczych. Okrągłą matę zastąpił niewielki dom położony w spalonym słońcem hrabstwie Osage, a czerwony lub niebieski trykot po kolei przywdziewają członkowie klanu Westonów. Po stoczonej walce płaczą i liżą rany. Wszyscy poza Vi (Meryl Streep), która stoi z podniesioną głową, z ustami wykrzywionymi w ironiczny uśmiech. Poprawi perukę, łyknie pigułkę i znów rzuci się do ataku. Tytuł mistrzowski należy do niej.

Uroczystości pogrzebowe najstarszego z rodu, zamiast zbliżyć rodzinę do siebie, stają się areną rozgrywek między Vi a jej trzema córkami oraz pozostałymi krewnymi. Najstarsza z córek – Barbara (Julia Roberts) – oczko w głowie tatusia – właśnie zmaga się z poważnym kryzysem małżeńskim oraz z buntem dorastającej córki. Karen (Juliette Lewis) przeżywa naiwną fascynację podstarzałym playboyem w sportowym aucie. Tymczasem najmłodsza Ivy (Julianne Nicholson) – najbardziej nieporadna z rodu Westonów – ulega urokowi małemu Charliemu (Benedict Cumberbatch), uchodzącemu za życiowego nieudacznika. Ten ostatni związek nie wszystkim w rodzinie jest na rękę. Na jaw muszą wyjść rodzinne sekrety.

Ponoć z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu. Oklepany frazes? Ależ skąd, zwłaszcza gdy rodzina wygląda jak wycięta z reklamy marki Benetton. Na obrazku wszyscy prezentują się wyśmienicie, ale w rzeczywistości ta egzotyka w nadmiarze może prowadzić do nieprzewidywalnych sytuacji i przyprawiać o ból głowy bardziej konserwatywnych członków rodziny.

Marie i Cloude, typowe francuskie małżeństwo po sześćdziesiątce wydaje swoje trzy córki za przedstawicieli innych nacji – kolejno za Chińczyka, Algierczyka i Żyda. Mimo, że wszyscy trzej od dawna mieszkają we Francji, znają Marsyliankę na pamięć w oczach Cloude’a nie są idealnymi zięciami. Ostatnią deską ratunku jest Laure – najmłodsza z córek. Rodzicom marzy się, by choć ona poślubiła francuskiego katolika. Gdy dziewczyna wreszcie oznajmia szczęśliwą nowinę o zamążpójściu, radość nie trwa długo. Narzeczony, owszem – właściwego wyznania, ale problem w tym, że pochodzi z samego serca Afryki. Wizja czarnoskórego zięcia i kolorowych wnuków spada na rodziców jak grom z jasnego nieba.

Filmowa historia opowiedziana jest z perspektywy nastoletniej Kat (Shailene Woodley), która w domowym ognisku nigdy nikt nie zaznała ciepła ani miłości. Wieje chłodem, jak w snach, które nawiedzają dziewczynę, po tym jak niespodziewanie znika jej matka. Broke, głowa rodziny (Christopher Meloni) wydaje się być przygaszony utratą żony, chociaż doskonale wie, że ta nigdy go nie kochała. Kat próbuje poradzić sobie z nagłą stratą, szukając pomocy u psycholożki,  przyjaciół.

Rodzinę Connerów dręczy ich własna seksualność. Eva – w przeciwieństwie do koleżanek Broka z pracy –  nie dostrzega w swoim mężu mężczyzny. Jest zimna i wyrachowana, przestała nawet ukrywać jak bardzo gardzi swoim mężem. Pragnie miłości i męskiej adoracji, dlatego bezczelnie flirtuje z przystojnym chłopakiem córki. Najwyraźniej nie może pogodzić się z utraconą młodością i całą frustrację przerzuca na Kat. Dziewczyna z kolei szuka wrażeń, które dostarcza jej romans z 40-letnim detektywem prowadzącym sprawę jej matki. Okazuje się nawet, że pierdołowaty Broke ma swoją słodką tajemnicę.

W położonej na odludziu wiktoriańskiej posiadłości mieszka familia Stokerów: zamożny biznesmen (Dermot Mulroney), jego piękna żona (Nicole Kidman) oraz nastoletnia córka India (Mia Wasikowska). Fabularna maszyneria rusza wraz z tajemniczą śmiercią pana domu. Na pogrzebie niespodziewanie pojawia się brat zmarłego – przystojny i uwodzicielski wujek Charlie (Matthew Goode). Choć pocieszenia u niego szuka świeżo upieczona wdówka, przybysz wydaje się zainteresowany wyłącznie siostrzenicą.

Jesteśmy rodziną, nie musimy się przyjaźnić – to zdanie najlepiej oddaje relacje, jakie panują w domu Stokerów. W rodzinie, w której tragedia miesza się z namiętnością, a każdy z domowników kryje w sobie mroczną i przerażającą tajemnicę. Matka nie kocha własnego dziecka, nieznany wujek nagle okazuje się nad wyraz opiekuńczy, a piątkowa uczennica niekoniecznie jest aniołem.

W kultowym filmie Sama Mendesa w zasadzie trudno rozgryźć, która rodzina jest gorsza. 42- letni Lester Burnham (Kevin Spacey) przeżywa kryzys wieku średniego, rzuca pracę i fantazjuje na temat koleżanki swojej nastoletniej córki. Jego niewierna żona (Annette Bening), to kobieta sukcesu, cóż z tego, że karierę w nieruchomościach robi przez łóżko. Córce w oko wpadł sąsiad z naprzeciwka i wieczorem odgrywa dla niego osobliwe peep show. W konkursie do miana najgorszej rodziny pod słońcem staje sąsiedzka familia Fittsów. Były wojskowy Frank (Chris Cooper) zieje nienawiścią do gejów, a w domu zaprowadza żołnierską dyscyplinę. Chętnie podnosi rękę na swojego nastoletniego syna, dilera narkotyków (Ben Wesley).

Dziadek – erotoman (Alan Arkin), wyrzucony z domu starców za posiadanie narkotyków, wujek (Steve Carrel) pogrążony w depresji (świeżo po próbie samobójczej), tatuś (Greg Kinnear) mówiący ludziom jak żyć, milczący brat (Paul Dano) porozumiewający się ze światem za pomocą kartki i długopisu i w końcu dziewczynka (Abigail Breslin), której marzeniem jest zdobycie tytułu Małej Miss Słoneczko – mamy tu obraz niezwykle barwnej familii. Dysfunkcyjna rodzinka wsiada do żółtego gruchota i jedzie po spełnienie marzeń. Wspólny cel pomaga im w odnalezieniu samych siebie.

Tu pojawia się podobny dylemat jak w przypadku American Beauty. Jason Reitman portretuje bowiem nie jedną, a kilka rodzin jednocześnie, z których co jedna, to gorsza. Ogień miłości przygasa w małżeństwie Dona (Adam Sandler) i Rachel (Rosemarie DeWitt). Przygnębiony mąż nie robi nic, by pokonać kryzys. Satysfakcję znajduje jedynie w oglądająniu porno w internecie, na komputerze – ku jego zaskoczeniu – obeznanego w temacie nastoletniego syna. Tymczasem Rachel szuka wrażeń na portalach randkowych. Najseksowniejsza cheerleaderka w szkolę Hannah (Olivia Crocicchia), marzy o sławie. W spełnieniu marzeń pomaga jej matka Donna (Judy Greer) i wedle sugestii lokalnej agencji talentów zakłada córce stronę internetową, na której pojawiają się odważne zdjęcia dziewczyny. Matka nieśmiałej nastolatki (Jennifer Garner) ma świra na punkcie bezpieczeństwa swojej pociechy, kontroluje każde wciśnięcie klawisza na klawiaturze. Z kolei Allison cierpi na zaburzenia odżywiania, a pomysłów na „niejedzenie” szuka na blogach, pragnie stracić dziewictwo, by zaimponować koleżankom ze szkoły. Zajęci sobą rodzice dziewczyny niczego się nie domyślają.

Etheline i Royal Tenenbaumowie (Anjelica Huston i Gene Hackman) wychowali trójkę geniuszy. Chas (Ben Stiller) wyhodował myszy-dalmatyńczyki, po czym zajął się handlem nieruchomościami i operacjami finansowymi, zbił fortunę jeszcze jako dzieciak. Richie został światowej klasy tenisistą. Adoptowana Margot pisała znakomite sztuki dramatyczne, zdobyła prestiżowe stypendium za jedno ze swych dzieł. Jednak ich dalsze losy to pasmo spektakularnych porażek. Pierwszy, po stracie żony, tresuje – zamiast wychowywać – swoich synów. Drugi, zniszczony kazirodczą niemal miłością do przybranej siostry, podróżuje nieszczęśliwy po świecie. Zamężna pisarka spędza dni w wannie na paleniu papierosów i malowaniu paznokci. Royal dawno temu opuścił rodzinę i zamieszkał w hotelu. Po latach zjawia się w domu Etheline twierdząc, że jest śmiertelnie chory i nie zostało mu wiele czasu. Prosi ją, by zorganizowała rodzinne spotkanie, chce bowiem przed śmiercią pogodzić się z dziećmi.

Główny bohater, Pat (Bradley Cooper) poznajemy w kiepskim dla niego momencie. Na życzenie i odpowiedzialność matki Dolores (Jacki Weaver) zostaje wypisany ze szpitala psychiatrycznego, gdzie spędził osiem miesięcy po tym jak poturbował kochanka swojej żony. Moment może rzeczywiście nieszczególny, ale też pełny nadziei i motywacji. Pat wychodzi bowiem ze szpitala ze skrupulatnie opracowanym planem działania. Za pomocą pozytywnego myślenia, ma odzyskać dawne życie, a przede wszystkim Nikki, swoją niewierną żonę. Podczas jednej z obowiązkowych terapii, dowiadujemy się, że Pat jest dwubiegunowcem z wahaniami nastroju i dziwnymi refleksjami wywołanymi nadmiernym stresem. Łatwo wpada w trudną do opanowania furię. Traci panowanie nad sobą, gdy słyszy swoją piosenkę ślubną, czy nie może znaleźć nagrania z wesela. Zaskakujące jest to, że zdenerwować może go sam Hemingway, który napisał nie takie zakończenie w książce, jakiego życzyłby sobie Pat.

Powrót do rodzinnego domu nie jest dla bohatera szczególnie łatwy, zwłaszcza z powodu ojca. Pat Senior (Robert DeNiro) to skłonny do ataków agresji hazardzista z zakazem wstępu na stadion ukochanej drużyny. Jest niczym wulkan w stanie spoczynku. Dwa żywioły pod jednym dachem to stanowczo za dużo.

Wszystko zaczyna się od niefortunnego zdarzenia na rodzinnym przyjęciu. Rodzina i znajomi spotykają się przy grillu, by świętować 40 urodziny Hectora. Harry w porywie gniewu wymierza klapsa cudzemu dziecku. Ten incydent odbija się jednak rykoszetem na życiu każdego z uczestników przyjęcia. Choć Lisy Cholodenko w każdym z ośmiu odcinków maluje portret jednego bohatera, to jednocześnie sprytnie przemyca sporo cennych wiadomości na temat pozostałych. Już po pierwszym epizodzie mamy całkiem spójny i jasny obraz tego,  z kim mamy do czynienia. Apodyktyczna matka – Greczynka (Maria Tucci) działa na nerwy synowej, zaś ojciec (Brian Cox) wyspecjalizował się w rozładowywaniu nerwowej atmosfery. Hector (Peter Sarsgaard), przechodzi kryzys wieku średniego, flirtuje z nastolatką i zaniedbuje małżonkę Aishę (Thandie Newton). Anouk (Uma Thurman) to wolny ptak ze słabością do młodszych od siebie facetów. Harry (Zachary Quinto) to samiec alfa, karierowicz, którego wielu stawia za wzór do naśladowania. Artysta, Gary (Thomas Sadoski) wraz żoną Rosie (Melissa George) mają nietypowe sposoby wychowawcze. Nic też dziwnego, że to właśnie zachowanie kapryśnego Huga nakręca spiralę nieporozumień i stawia uczestników feralnej uroczystości po różnych stronach barykady. Można jednak przypuszczać, że od dawno coś było na rzeczy. Dzieciak tylko przebił nabrzmiały balonik, powietrze uleciało, a wraz z nim wszystko to, co dorośli mieli na sercu.