Romantyczny thriller z intrygą w tle. Nazwisko głównego bohatera to z pewnością nie przypadek. Virgil Oldman jest dojrzałym mężczyzną, szorstkim w obyciu, nieco zacofanym. Nie wzbudza większej sympatii. Jak na „staruszka” ma również swoje przyzwyczajenia. Farbuje włosy, by ukryć swój wiek, nie korzysta z telefonów komórkowych i zawsze nosi rękawiczki. Jest nieufny wobec ludzi, tylko Robertowi vel złota rączka (Jim Sturgess) i Billy’emu od machlojek aukcyjnych (Donald Sutherland) udaje się naciągnąć Virgila na chwilę szczerości.

Oldman jest cenionym znawcą sztuki i prowadzi aukcje w renomowanych domach aukcyjnych. To właśnie ów zawód splata jego losy z tajemniczą Claire (Sylvia Hoeks). Kobieta planuje wysprzedać majątek należący do jej rodziny, ale unika bezpośrednich kontaktów ze Oldmanem, czym doprowadza mężczyznę do szału, ale jednocześnie wzbudzając jego zainteresowanie. Tornatore po mistrzowsku pokazuje rodzącą się ciekawość i pożądanie, uczucia na tyle silne, że przezwyciężają nawet fobie głównych bohaterów.

Nie chcę zdradzać szczegółów fabuły, by nie zepsuć zabawy tym, którzy jeszcze nie widzieli Konesera. Świetnie budowane napięcie, zaskakująca intryga (którą rozwiązujemy w takim samym tempie, co główny bohater) i dramatyzm postaci, wszystko to powoduje, że dwugodzinny obraz chłonie się jednym tchem. Nie dziwię się, że Giuseppe Tornatore wydał scenariusz do filmu w formie powieści.

Klasyczne kino w najlepszej formie. Koneser zachwyca od strony wizualnej i muzycznej. Wrażenie robi pomieszczenie – sejf Oldmana, w którym ukrywa przed światem niesamowitą kolekcję portretów kobiecych. Świat sztuki, wykwintnych restauracji idealnie komponuje się z muzyką Ennio Morricone, z którym sycylijski reżyser współpracował już przy okazji świetnej Maleny z Monicą Bellucci w roli tytułowej. Klimat tworzą również niesamowite plenery, których na potrzeby filmu wyszukano w różnych zakątkach Europy: w Pradze, Wiedniu, Merano, Bolzano, Rzymie, Parmie, Trieście i Mediolanie. W końcu zachwyca obsada, w której prym wiedzie 62-letni Australijczyk, Geoffrey Rush, ale kroku pewnie dotrzymują mu pozostali aktorzy: eteryczna Holenderka – Sylvia Hoeks, znany z Atlasu chmur, Brytyjczyk, Jim Sturgess oraz Donald Sutherland, o poczciwym wyglądzie Świętego Mikołaja.

Chciałoby się powiedzieć, że w Koneserze wszystko chodzi jak w zegarku. I to wcale nie szwajcarskim, ale czeskim, bo to właśnie do Pragi, do baru z niezliczoną ilością zegarów zabiera nas w podróż reżyser w ostatnich sekwencjach filmu.