Nowa produkcja oparta na niedokończonym dziele Stephena Sondheima balansuje na granicy gatunków — między musicalem a teatrem dramatycznym — lecz ostatecznie nie w pełni wykorzystuje potencjał żadnego z nich. Drugi akt niemal całkowicie rezygnuje z warstwy muzycznej, a satyryczny komentarz na temat klasy wyższej pozostaje raczej szkicem niż przenikliwą diagnozą. Mimo tych niedostatków spektakl potrafi dostarczyć przyjemności.

W epoce popularnych, błyskotliwych satyr spod znaku Eat the Rich tekst Davida Ivesa wypada zaskakująco zachowawczo. Brakuje mu pazura i świeżości, przez co nie przebija się przez gęsty tłum współczesnych komentarzy społecznych. A jednak absurd, którym operuje, potrafi bawić — zwłaszcza dzięki aktorom, którzy doskonale odnajdują się w tej groteskowej stylistyce.

Denis O’Hare i Tracie Bennett są aktorsko bezbłędni, z lekkością i wyrazistością wcielając się w kolejne służebne role. Jane Krakowski, Rory Kinnear, Jesse Tyler Ferguson i Martha Plimpton tworzą świetnie zgrany kwartet dekadenckich bogaczy — rozkosznie zblazowanych i oderwanych od rzeczywistości. Richard Fleeshman i Chumisa Dornford-May czarują wokalem — szkoda tylko, że większość obsady nie ma szans w pełni zaprezentować swoich muzycznych możliwości.

⭐️⭐️⭐️
📍National Theatre, do 28 czerwca